Во екот на земјоделската криза и протестите на фармерите, Франција објави декрет со кој се забранува употребата на називот „месо“ за растителни производи. Највисокиот суд на ЕУ допрва треба да донесе одлука со која ќе се разјасни усогласеноста на овие регулативи со правната рамка на ЕУ.

Францускиот премиер Габриел Атал на 27 февруари објави дека „ова е барање на нивните фармери“, велејќи дека е објавен декрет со кој се забранува називот „бифтек“ или „шунка“ за растителни производи.

Уредбата е дел од новиот „план за суверенитет“ на Франција за сточарството, вклучително и помош од 400 милиони евра, долгогодишно барање на овој сектор.

Според новиот француски закон, меѓу поимите чија употреба е „забранета за означување на храна која содржи растителни протеини се: „филе, печеница, рамстек, бифтек, шунка“.

Одредени прехранбени производи ќе можат да продолжат да ги користат овие термини иако тие содржат растителни протеини, под услов производителите да се придржуваат до одредени стандарди. На пример, присуството на не повеќе од 0,1 отсто растителни протеини за „течно цело јајце“ или пет отсто за „колбас“.

Како што е наведено, непочитувањето на законот може да резултира со глоба до 1.500 евра за физичко лице и 7.500 евра за компанија.
Законот не се применува на производи „произведени или пласирани на пазарот во друга земја членка на Европската унија или во трета земја“.

Правната рамка за означување на храната го вклучува правото на Заедницата и стандардите на Заедничката земјоделска политика.

Млечните термини, на пример, се заштитени со сегашната регулатива од 2017 година, кога беше потврдено дека терминот млеко, како путер и јогурт, е резервиран за „вистинското“ млеко и дека нивната употреба за маркетинг на растителни производи е нелегална.

Италија, исто така, одобри одредби со кои се забрануваназивот „месо“ за растителните производи, во контекст на законот за забрана на лабораториско месо, но не е јасно што ќе се случува понатаму.

Вегетаријанците и веганските активисти ја доведуваат во прашање компатибилноста на француската регулатива со европското право. Тие веруваат дека имињата како хербалните колбаси станаа дел од секојдневната употреба и тешко се заменуваат.