Постојат многу суеверија поврзани со соништата, ноќта и спиењето.
Демоните, вештерките и духовите се неизбежни во секоја култура и со векови ваквите верувања се пренесувале од генерација на генерација за тоа што е добро да се прави и што не смеете да правите во текот на ноќта.
Една од најинтересните легенди е поврзана со таканаречениот „демонски час“, односно периодот помеѓу 3 и 4 часот наутро.
Вештерките, демоните и духовите се сметаат за најактивни токму тогаш. Во тоа време скоро и да нема верници кои се молат за заштита, така што границата помеѓу нашиот и демонскиот свет е најслаба.
Според старите верувања, тогаш вештерките и духовите можат да патуваат од едниот во другиот свет, така што силите на црната магија може да преовладаат.
Поради тоа, жените кои во тоа време биле фатени надвор од куќата порано биле јавно спалувани, под претпоставка дека се вештерки.
Ловот на вештерки во Европа траел стотици години. Сите болести и војни се припишувале на нивните постапки, како и на активностите на другите луѓе кои практикувале магија и за кои се верувало дека вршат ритуали ноќе, и дека нивната сила е најголема помеѓу три и четири часот.
Наскоро, многу луѓе биле прогонувани и убивани само затоа што во тоа време биле фатени надвор или обвинети од некој дека „се гледаат низ прозорецот како прават чудни ритуали“. Овој тренд се повторувал неколку векови, а во 1835 година во црковните записи за прв пат се појави терминот „вештерски час“.
А што вели науката за сето ова?
Постојат некои совпаѓања кои ја поддржуваат теоријата дека ова е „проколнато“ време. Некои истражувања покажуваат дека повеќето смртни случаи во болниците се бележат помеѓу три и четири часот.
Повеќето луѓе кои се будат ноќе се будат токму во тоа време и многумина велат дека се чувствуваат дезориентирано и по малку „чудно“.
Исто така, повеќето случаи на парализа во сон (чувство дека сме будни, а не можеме да придвижиме кој било дел од телото) се случуваат во тоа време.
Исто така, во психолошката литература се споменува дека искуствата на „прикажување“ и чувство на нечие „присуство“ се најчести помеѓу 3 и 4 часот.
Научниците имаат и логично објаснување за овој феномен – бројни студии покажаа дека нивото на мелатонин во организмот е на врвот околу три часот наутро, по што паѓа, што се совпаѓа со крајот на една од РЕМ фазите на спиењето.
Патем, мелатонинот е хормон кој е одговорен за регулирање на спиењето, па кога ќе започне да опаѓа, можно е сонот да стане „полесен“ и да се разбудите.
Пронајдете не на следниве мрежи:
