„Сето тоа беше научено од примерот на УНПРОФОР, кој имаше многу проблеми со царините, границите, слични непотребни ситници.
Ковачиќ потсетува дека пристигнувањето, воспоставувањето и функционирањето на мисијата на набљудувачите им се чинело крајно добро утврдено.
„Најголемиот проблем беше застојот во сообраќајот, а патиштата во Сараево и на приодите кон градот беа дополнително уништени со движење на воени возила.
„Една вечер, седевме во кафуле во центарот на Сараево, кога слушнавме звук на блиндирано возило, се свртевме и имавме што да видиме: најголемиот тенк абрам на италијанската армија – стои на семафор“.
Ковачиќ вели дека мисијата на НАТО не се случила во непријателски околности, како што се оние во Сирија, Авганистан или Ирак.
„Меден месец“ на НАТО и Русија
Копнените сили на ИФОР беа поделени во три географски зони – југоистокот со седиште во Мостар го водеа Французите, југозападот со седиште во Бања Лука го водеа Британците, додека Американците ја водеа северната поделба со седиште во Тузла. Силите на руската армија делуваа и во соработка со војниците на НАТО – навидум незамисливо сценарио за спротивставените страни во Студената војна на Истокот и Западот само една деценија порано.
„Генералот (Џорџ) Џулвен имаше одлична идеја за двојна команда – Русите беа дел од ИФОР, но не под команда на НАТО, но имаше две одделни командни линии кои директно му одговараа како одговорен генерал.
„Кога го посетив Сараево со генералниот секретар на НАТО, Хавиер Солана, ја посетивме командата на руските трупи и најдовме дел од американската опрема што ја користеа за шифрирана комуникација едни со други – тоа покажува колкаво беше нивото на доверба“, вели Шеј.
Сепак, таа доверба не траеше долго.
Пронајдете не на следниве мрежи:
