На некој начин тие млади луѓе не се многу поразлични од 19- годишниците ширум светот. Се, бидејќи не се неприродно заштитени, растат во строго контролирани услови.Повеќето информации кои во светот ќе допрат до Северна Кореја освен тоа што во медиумите се пробива од разузнавачките кругови, сведочења на луѓе кои успеале да побегнат од земјата, а тие всушност доаѓаат од пониските слоеви на заедницата. Малку има податоци од прва рака за тоа како навистина се чувствува елитата и како размислуваат луѓето блиски на режимот на Ким Јонг Уна. Исклучок од овие правила претставува Суки Ким, новинарка и писателка.
Американската новинарка и писателка Суки Ким, е Јужнокорејка која како тинејџерка со родителите емигрирала од Њујорк, неодамна, како професор по англиски јазик поминала шест месеци подучувајќи ги студентите од Факултетот за наука и технологија во Пјонгјанг и ја издаде книгата “Without You, There Is No Us” која дава редок увид во животот на елитата, децата на најмоќните луѓе на нацијата. Поголемиот број на професори на овој факултет се странци и студентите и професорите живеат во склоп на кампусот и предградието Пјонгјанг.
– Овие млади момчиња се самиот врв на Северна Кореја. Јас не ги интервјуирав, живеев со нив. Освен што јас им предавав англиски јазик, јас и јадев со нив, играв кошарка … Тие беа многу љубезни, полни со почит, малку наивни провинциски и чесни. Значи, тие беа обични и драги, но истовремено страстни следбеници на Големиот водач, речиси како роботи – раскажува Суки Ким во едно интервју за “Јутарњи лист”.
– Тие не знаат речиси ништо за светот надвор од Северна Кореја. Многу од нив немаат поим што значи Ајфеловата кула или на Таџ Махал, некои мислат дека луѓето во Америка зборуваат корејски, дека Интранет е строго контролирана мрежа, исто како и интернет. И, иако се занимаваат со технолошките науки, немаат поим кога човекот стапнал на Месечината – раскажува оваа писателка.
Сите книги кои се користат во наставата мора да бидат претходно ревидирани од страна на властите. Иако студентите се мотивирани да учат англиски јазик, пишувањето на есеи за нив беше еден голем проблем. – Се обидов да им објаснам дека еден ден како научници ќе мораат да пишуваат трудови во кои ќе треба да ги докажуваат својата теза и теориите. Тие не ме разбraa, бидејќи во нивниот свет ништо не се аргументира бидејќи се се врти околу хировите и наследство на Големиот лидер – се сеќава Ким.
Ја победивме Јапонија!
Еден ден Ким забележала дека во мензата владеела весела атмосфера. “Ја победивме Јапонија!”, Извикуваа младите мажи. Студентите полни со гордост со неа зборувале за квалификацискиот натпревар за Светското првенство, во кое Северна Кореја ја победила Јапонија. Еден ден подоцна Суки Ким видела дека натпреварот со Јапонија, всушност, бил пријателски натпревар без значење на резултатите и сфатила дека откако режимот им одобрил пиуштање на снимката, снимката од натпреварот бил поставен како да е во живо пренос од важен квалификациски натпревар.
Оваа жена на книгата работела во тајност, обидувајќи се да не предизвика сомневање кај оние кои постојано ја надгледувале.
Сепак, Ким вели дека младите луѓе од Западот, исто така може нешто да научат од своите врсници од Северна Кореја.
На некој начин тие млади луѓе не се многу поразлични од 19- годишниците ширум светот. Се, бидејќи не се неприродно заштитени, растат во строго контролирани услови. Меѓутоа можеби токму тоа ги направило искрени и наивни. Од друга страна, тие лажат цело време, бидејќи режимот ги присува да лажат. Она што Американците би можеле да го научат од нив е таа нивна пристојност, достоинство, почит кон стари лица што ја имаат локалните студенти. Мислам дека тоа не доаѓа само од страв, но во голем дел и од традицијата, која е присутна во повеќето делови на Азија – вели Суки Ким во едно интервју за “Јутарњи лист”.Повеќето информации кои во светот ќе допрат до Северна Кореја освен тоа што во медиумите се пробива од разузнавачките кругови, сведочења на луѓе ко
