Колумна на Љупчо Поповски за ДВ: Здраво. Би сакал да се слушнеме. Христијан Мицкоски!
Признанието на лидерот на ВМРО-ДПМНЕ дека се јавил кај човекот кој е дел од истрагата за теретаната и дека неговиот телефонски број го добил од Наќе Чулев го поткопува целиот систем во МВР. Колумна на Љупчо Поповски.
На одреден начин јавноста треба да му се заблагодари на претседателот на ВМРО-ДПМНЕ, Христијан Мицкоски, што демитологизира дел од приказните како функционира политиката во оваа земја. И што со таа демитологизација, всушност, ја потврди реалноста на митовите. Освен нему, јавноста треба да му заблагодари и на првиот човек на СДСМ, Зоран Заев, за начинот на кој ја соголи замислената аура на политичарите.
Мицковски призна дека се јавувал во внатрешната контрола на МВР по повод случајот „Теретана“
Драматургијата со која Мицкоски вчера, петок, објави дека навистина се јавувал во МВР околу истрагата за тоа од кога потекнува неговата снимка од теретаната, требаше да ја намали политичката штета, откако обвинувањата станаа преголеми и за него, неговата партија и техничкиот министер за внатрешни работи, па дури речиси и неиздржливи. За такво признание навистина е потребно некакво драматуршко крешчендо, кое Мицкоски се обиде да го направи со обелоденувањето на смс-пораката до дополнителниот помошник-министер надлежен за внатрешната контрола: „Здраво. Би сакал да се слушнеме. Христијан Мицкоски!“
Фото: Петр Стојановски
Извичникот за името Мицкоски, а не зад поздравот „Здраво“, веројатно би требало да значи дека неговото име би требало да одекнува посилно кај примателот на пораката. Тој бил нестрплив што поминале неколку дена „откако излезе таа таканаречена афера со оние обоени ракавици (министерот Чулев тврдеше дека тоа било ‘отсјај’ – н.з.)“, а кога таа преку партиската пропагандна машинерија не можела да биде запрена, тој решил да му се јави на министерот за внатрешни работи за да го добие телефонскиот број на „именуваното лице“ и да ја преземе иницијативата за брзо разрешување на случајот во свои раце „според закон и да бидат запазени сите процедури“. Нормално, за да биде докажана неговата невиност и потоа да се осуди фабрикувањето на аферата од страна на неговите политички ривали.
Ова изгледа како нормално објаснување на човек кој западнал во неволја, бидејќи стратегијата на политичкиот противник „ќе го наруши мојот рејтинг, мојот имиџ во јавноста“, да се спаси она што може да се спаси и ако може фортуната да се сврти на негова страна. Но тоа само изгледа како нормално однесување на човек во неволја, но е ужасно неприкладно за човек кој претендира да биде новиот премиер. Со ова признание тој стави во исклучително подредена улога еден министер во владата (па макар бил предлог од неговата партија) да мора беспоговорно да ги следи барањата на вмровскиот лидер и да оддава телефонски броеви за да може Мицкоски да интервенира за побрзо завршување на постапката.
Пронајдете не на следниве мрежи:
