Пријатно е да се излежувањето и не правењето ништо. Сите сме имале вакви денови. Но, зошто некои луѓе се помрзеливи од другите? Има ли ген кој нѐ тера да бидеме такви?Еволуцијата е ги прилагоди мозоците и нашите тела да возвраќаат позитивно на природните процеси – храна, секс, дури и вежбање. Да, вежбање.
Задоволството што го чувствуваме, доаѓа главно од допаминскиот систем во нашиот мозок кој ги пренесува овие пораки кон целото тело и на крајот служи за да обезбеди опстанокот на видот. За многу луѓе задоволството од вежбите може да стане зависно како храната и сексот.
Но, иако сите сакаме храна и секс, многу луѓе имаат проблем со желбата за физичка активност, иако игра важна биолошка улога. Наследуваат гени поврзани со различни карактерни црти – од импулсивност до склоност кон одложување, работна етика и чиста мрзеливост. И излегува дека мрзливоста за физичка активност може да е поврзана со „ген на издржување“ – или поточно на мутација во нормален ген кој го регулира степенот на активност.
Овој ген е одговорен за одреден тип допамински рецептор. Без него ќе сакате да седите и помалку да работите од оние кои имаат правилно функционален ген. Вистината е дека желбата да сте активни може да не зависи целосно од вас, но постојат и бројни надворешни фактори кои играат улога во тоа.
Ова значи дека не сте осудени на мрзелив живот. Иако промените може да се многу тешки за некои, знаењето е моќ. Ако мислите дека сте генетски мрзеливи, станете од каучот и борете со против гените. Конечно мозокот ќе ве награди за вложениот труд.Еволуцијата е ги прилагоди мозоците и нашите тела да возвраќаат позитивно на природните процеси – храна, секс, дури и вежбање. Да, вежбање.
