За да се одговори прецизно на ова прашање и да бидеме со доволна сигурност, потребно е да се потпреме не само на сопствените чувства и видни разлики туку пред се и на постоечките факти и компаративната анализа на Индо-Европскиот супер етнос. Би започнал најнапред со Балканот а потоа ќе се префрлам и на блиско-источните и на западно-медитеранските предели. Недвосмислено ќе потенцирам дека Илирите припаѓале на Словено-Аријскиот етнос, односно на Антската група која поради одредени причини се одвоила во одреден период од своето матично семејство и се населила подоцна на западните и топлите метидерански предели кој тогаш нуделе подобри услови за живот, вклучително и климатскиот фактор но и непосредната близина на морето како клучен услов за развој. Антската група најнапред ја сочунувале Пелазгите и Расените (Етрурците) а од нив веројатно се расплела голема мрежа на народи, култури и цивилизации и тука би ги вброил Македонците, Тракијците, Хелените, Тројанците, Лидејците, Бригите, Ликејците и другите Медитерански култури од Анадолија па се до Андалузија кај фамозините Баскијци, како и Либијските Бербери кој ги населувале истотака и Северно-Африканскте пределите на денешен Египет, Мароко, Алжир и Тунис.
На албански зборот Илир значи – Слободен, па затоа претпоставам произлегло именувањето на оваа група на племиња. Овој збор го има истото значење како и зборот “Гал” односно во превод слободен човек, слично и како зборот Бербер односно Варвар. За Словените е познато дека се нарекувани како Варварски народи низ историјата, и токму овие народи го презирале ропството и жилаво им се спротиставуале на сите други царства кои сакале да ги покорат.
Во 450 г.п.н.е., Херодот за Пелазгите вели:
Ако се суди по останатите живи Пелазги,… каков јазик говореле Пелазгите, треба да кажам дека говореле еден варварски јазик; ако тоа е така тогаш жителите на Атика, која е пелазгиска земја, со нивното преминувањето кон Елините, примија друг јазик.
Хелените или Елините низ текот на вековите како и другите братски народи, влегувале во братоубиствени војни, но и миграцискиот фактор во одреден период продрел на овие краишта па така семитскиот односно арапскиот (ромејскиот) ген се повеќе се мешал во нивната крв. Па не случајно оваа територија подоцна ќе биде позната како Источно-Римска односно Ромејска Империја.
Од горната мапа можеме да видиме дека помеѓу Илириските родовски племиња постоело и племе кое се нарекувале како Албани. Денешното име на државата Албанија го носи истото име на ова племе. Меѓутоа збунувањата пристигнуваат веднаш штом го дознаеме историскиот факт дека постоело и древно кралство Албанија на Кавказ.
Албанските граници до 387 година.
Албанија, уште позната и како Кавкаска Албанија, Агуанк (на ерменски: Աղվանք) Ардан (напартијански), Аран (на персиски) и ал-ран (на арапски), било античко кралство што опстојувало на територијата на денешен Азербејџан и јужен Дагестан. Името Албанија означува планинска територија. Сегашното име на локалниот јазик не е познато.
Сега започнуваме со една интересна анализа!
Од мапата можеме да ги прочитаме и следниве гранични кралства: Иберија, Сарматија и Херманија (Ерменија). За Сарматите како гранка на Скитската Империја во моите претходни објави детално беше објаснето нивното потекло, изглед и култура.
Она што мене навистина посебно ме воодушевува е името на следното гранично кралство со Албанија, а тоа е Иберија. Имено Иберија (Хибернија, Берберија) е исто така и древното име за Пиринејскиот (Перунејскиот) полуостров во денешна Шпанија и Португалија (Поратата за Галија) и Андора.
Иберија пред Картагинските освојувања 300 години п.н.е.
Откако ја зумиравме мапата на древна Иберија можеме да ги прочитаме меѓудругото и имињата на следниве племиња: Хелени, Сеурби, Лужитани (Лужичани) и секако Албионес (Албани). Впрочем Касписка Иберија ни даде насока за паралелна анализа со Иберија на Пиринејскиот Полуостров. Истото име Иберија. Недвосмислено и логочно е да се каже дека всушност станува збор за еден ист народ и родовски племиња кои мигрирале и ја ширеле својата култура па дури и на толку големи растојанија. Само погледнете ги топонимите што се поврзани со Галите, кој исто така припаѓале на ова Словено-Аријско семејство.
Миграцијата генерално и првично била од исток преку Мала Азија (Антдолија, Анадолија) кон запад Анталужија (Андалузија). Но миграции имало и кон југ, имено од Медитеранот во Европа кон Северна Африка. Миграции имало и од југ кон север и обратно. Имало миграции и од запад кон исток. Човекот е жива материја па така и миграциите биле во различни насоки во различни временски периоди. Особено ако се земе во предвид и фактот дека тука станува збор за долг историски процес што траел илјадинци години. Но, што се однесува до нашето прашање, прилично сум убеден дека оваа миграција настанала од исток кон запад. Таква миграицја и те како имало во една многу постара историска епоха.
Да ги погледнеме и следниве древни мапи.
На долнава мапа на Иберија, Колхида и Албанија исто така може да се прочита името Серби во десниот ќош под Скитија а до нив името на племето Амазони, познатити Амазонки од историјата.
Тука можеме да го прочитаме името Скитија – Хипербореја како и Хиперборејските планини.
И повторно го читаме племето на Амазонките, Сирбите, Арбалите (Арбанасите) и најдолу Албание (Албанија) што одговара на сликата од Иберскиот Полуостров и земјите во денешна Шпанија, Португалија и Андора. Важно е да се спомне и поврзаноста на Дарданите со Дардите што се спомнати дури и во Ведските списи.
Интересен е фактот што дури и денешните лични имиња на албанците како што се Аријан, Артан, Арбен директно водат потекло од древните имиња на Аријците. Имено во древните времиња постоела и земја во Русија која се нарекувала Артанија. Името на денешната планина во Србија – Р’тањ води дирекно корен од Артанија.
Исто така, важно е да се задлабочиме и на самиот поим Албан. Да ја погледнеме неговата етимолошка значајност. Албан се смета дека потекнува од латинскиот збор Аlba што значи бело. Точно е дека значи бело, но овој збор влегол во младиот латински јазик токму од Прото-Галскиот јазик.
Познатото име на Британија –
Албион, Хеленизирано е како
Albíōn (
Ἀλβίων) и Латинизирано е како
Albiōn (генитив
Albionis), и води корен од Прото-Келтското
*Albi̯iū (
*Albiion-) и преживеало во Старо Ирскиот како
Albu (генитив
Albann). Името официјално и првично се користело за означување на цела Британија, но подоцна стриктно се користело за Каледонија –
Caledonia (давајќи го модерното Шкотско Галско име за Шкотска, Алба,
Alba). Коренот
*albiio- исто така се наоѓа во Галскиот и Галтјанскиот збор
albio- (“world”) и Велшкото
elfydd (
elbid, “earth, world, land, country, district”). Поврзана е и со другите Европски и медитерански топоними како што се Алпите и Албанија. Има исто така корен од Прото-Индо-Европскиот збор
*albho-, што значи”бело”.
Дури алб ако го разиграме добиваме бал, односно бело. Еве уште еден интересен податок од Wikipedia за едно Галско божество по име Беленус (Бел) кој е еквивалент на Аполон:
Belenus (also Belenos, Belinus, Bel, Beli Mawr) is a Sun God from Celtic Mythology and, in the third century, the patron deity of the Italian city of Aquileia. Called the “Fair Shining One,” (or The Shining God) he was one of the most ancient and most widely worshiped Celtic deities and is associated with the ancient fire festival and modern Sabbat Beltane. In epigraphy, the forms Belenus, Belinus and Bellenus are on record. Other variants may be corruptions of the same name; thus, a single inscription found near Oulxhas Belanus,[8] and Herodian has Belin.[9] The etymology of the name is unclear. Suggestions are informed by the identification with Apollo, but the wide range of attributes of Apollo as the god of light, knowledge, music and poetry, mantic oracles, healing and medicine, etc. opens a wide field of possible parallels. Apollo Karneios with horns from ram (beran [1]) cognates with qeren (“to shine”, “have horns”)[citation needed] from *qarn[2]. (For l and r relationship see liquid consonant)The historically favoured interpretation of the name is a “bright/shining one,” from a root *bhel “to shine”, interpreting Belenus as solar deity in origin[5][10] (compare the first element in Beltane, from a *belo-te(p)nia “bright fire”).
Да не заборавиме дека и Катарите и Богомилите исто така биле познати и како Албињези, односно прочистени, бели, катарза, мили на Бога итн.. Древното име за Британија е Гордиот Албион.
И повторно тука е присутен поимот Иберија односно во овој случај Хибернија како древно име за Ирска, иако Римјаните го употребувале и името Скотија како земјата на Скотите одсносно Скитите. И повторно тука се вртиме во еден интересен круг од топоними, но само на сосема подалечна локација од каде првично била големата Скитска Империја за која имав приложено погоре. Римјаните исто така го употребувале овој поим
hibernus како зимска земја. Идентично со поимот Хипербореја и легендарниот ладен ветар Бореј, за што античките авотори добро не известиле. Ова островско кралство во минатото било познато како Албион, односно земјата на белите луѓе. Оддтука произлегува и поимот Албино (бел човек, без пигмент). Алпите исто така значат бели планини. Со голема сигурност можам да кажам дека Албанија значи земјата на белите народи кој припаѓале на тоа Словено-Аријско семејство. Кога веќе се наоѓаме на оваа точка од земјата, во овој прилог би ја споменал и древната ирска родова легенда поврзана со кралот Албан.
Според примарниот античко историски текст на Ирска, “Lebor Gabala Èrenn“, Магог се луѓето на Скитија и Готите (да не заборавиме дека во средниот век поимот Готи го упатуваат и за Словените) кој всушност биле Гали (Gaedil).
Магог имал пет сина, Баат, неговиот син Феинус Фарсад, таткото на Скитите. Ибат, еден од синовите на Магог, имал син по име Аланус. Тој пак имал три сина – Армен, Негуа и Искон. Армен имал пак пет сина – Готус, Уилготус, Кебитус, Бургандус, Лонгбардус. Негуа имал четири сина Вандалус, Саксус, Богарду, Лонгбардус. Искон триетиот син на Аланус имал пет сина – Франкус, Романус, Албанус, a quo Албанија во Мала Азија, и Албантикус a quo западна Алба, и Бритус, каде по него се наречени островите во Британија.
Денеска историчарите не ги признаваат за валидни библиските народи како што се Гог и Магог и ги сметаат нив за митски и невистинити. Но на древните мапи и карти нив сепак ги забележале. И овие народи кој биле забележенe во Ириските легенди како Магоги кој потекнувале од лозата на Туата де Данан ги среќаваме и како зачетници на Скитската Империја.
Во другиот дел од текстов ќе приложиме некој историски факти и докази за тоа како од страна на Римјаните е извршен геноцид на Илирското население и како таму до темел е променет коренот и идентитетот на Илирите и нивните племиња меѓу кој и Дарданите и Албанците, за што не случајно денеска Албанскиот јазик припаѓа токму на романската група на јазици. Ќе бидат приложени и детлани анализи на сегашната топонимија на Албанија и колку само словенкси имиња ќе најдеме таму е просто невеорјатно. Исто така ќе биде образложено и потеклото на Гегите како биле донесени од Кавказка Албанија која ја доживеала истата судбина како и Илирија, каде тамошниот колапс на Аријските цивилизации меѓу кој и Арија, Персија, Скитија, Сарматија биле уништени од разните освојувачки народи и религии како што е исламот.
Да погледнеме сега неколку познати Албанци кој сеуште во себе го носат Примордијалниот Албано-Илирски ген и направете компарација со Албаните од Албион (Велика Британија):
Албански деца во училиште
Алтуна Сејди – Албанска пејачка
Традиционална Албанска облека
Miss Universe Albania 2016 Trejsi Sejdini
Joana Smakaj model
Текстот продолжува…..
Извор: СВАРОГИ
Пронајдете не на следниве мрежи:
©ПУЛС24.МК Вестите на интернет страницата на редакцијата ПУЛС24.МК може да се користат исклучиво за лично информирање.
Без писмена дозвола од ПУЛС24.МК или посебен договор, не е дозволено преземање, користење или реемитување на вестите.
