Застрашувачкото сведоштво на оваа Русинка ќе ви ги открие сите мрачни тајни за таканаречениот напреден запад! Станува збор за потполна деструкција на целото човештвото додека сите медиуми ширум светот молчат за злото кое се одвива во напредните земји. На удар се семејства со деца а ударите ги извршува државата со инцест, педофилија и присутно менување на половите кај децата во Норвешка и другите скандинавски земји.Ирина Бергсет со години се обидува да го предупреди христијанскиот свет на монструозноста која е направена врз нејзините но и над децата на милиони родители за кoja никој не смее да проговори.
Ирина Бергсет: Во 2005 година се омажив за државјанин на Норвешка. Мојот син тогаш имаше 7 години. Отидовме да живееме во Норвешка, во населбата Аурског. Тога сеуште незнаев дека до пред половина столетие Норвешка била држава која по стапките на цивилизираноста можела да се спореди со државите на Централна Африка.
Во 1905 година Норвешка најпрвин добила независност од Данска и од Шведска. Државата каква била таква и останала- држава на кметови, при што племињата и нејзините жители никогаш немале шанса ни да ја видат. Само плаќале даноци. Развој на култура немало. Жителите на оваа земја зборувале или на шведски или на дански- односно на јазици на совојувачи.
Потоа сите тие јазици се помашале и создале еден јазик кој се нарекува Бокмал. Иако и сега секое семејство во Норвешка зборува на свој дијалект. До денес не потои државен стандарден дијалект. Може да се каже дека таа земја дури сега настанува. Норвешкото друштво забрзано морално пропаѓа копирајќи ги американските закони.
Пронашле нафта во морето пред 50 години. Јасно е дека земјата во која никогаш немало знаење и култура не можела да ја совлада технологијата на вадење на нафта од морето- користеле туѓо знаење- технолошка помош.
Сето тоа го дознав подоцна… Кога ја напуштав Русија, знаев само дека во Норвешка има најголем животен страндард во светот.
Без оглед на тоа што завршив факултет по новинарство на Моксовскиот Државен универзитет и што сум кандидат по филолошки науки, Норвешка не го призна моето образование.
Ми предложија да работам како учителка во селско училиште од нов тип. Во споредба со нашите руски ставови сите норвешки училишта и програми изгледаат како за ментално заостанати. Од 1 до 7 одделение е основно училиште. Задачата на државната програма е да се научи азбуката до 13 години и децата да научат да бројат- за да можат да ги читаат цените по продавниците нели?
На часовите не смее да се чита на глас бидеќи е „срамота“. Специјални учители ги изведуваат децата во ходник и таму ги преслушуваат како читаат за да не ги посрамотат.
Норвешка школа- пример за потполна деградација на образованието. Книжевност нема, нема физика, хемија, нема природни познавања. Има познавања на природата кое се нарекува „Преглед“. Децата го изучуваат светот околу себе во општи црти. Тие знаат дека имало Втора Светска војна. Сите останати работи- тоа е насилство над детето и неговата психа.
Најбогатата држава на светот не ги храни децата во градинка. Поточно, ги храни со некоја си супа под име „супа од домат“ еднаш дневно!
Мојот постар син одеше во Русија во обично училиште. Затоа тој во Норвешка беше чудо од дете. До 7 одделение ништо не учеше- таму не е потребно да се учи. Во училиштето им кажуваат- „Ако те тераат родителите да учиш, кажи ни на нас!Ќе ти помогнеме да се ослободиш од таквите родители“!
Единствен начин да го вежбаме помнењето со мојот син беше клавирот! Му зборував- „Само ако кажеш дека имаш ваква мајка која те тера да свириш“…
Несреќата се случи 6 години по нашето доаѓање во Норвешка. Ништо незнаев за нивниот состав „Барневарн“…
Јас само си го правев своето- работа, дома, семејство… Живеев полека прилагодувајќи се на државата во која се преселив. Слушнав дека некому му ги одземале децата но јас бев сосема нормална мајка…Зошто на мене би ми се случило тоа?
Се разведов од маж ми после 3 години заеднички живот и по раѓањето на вториот син.
Три години живеев сама со децата… Земав кредит од банка, купив стан, почнав нормално да живеам, никогаш не сум добивала социјална помош… работев, поминував доста време со децата. Тие беа само со мене. Бидејќи маж ми го тепаше синот од првиот брак, не му дозволував никаква посета.
Во Норвешка постои некаква народна традиција на интимни односи со деца. Со девојчиња и момчиња. Односи со дел од фамилијата.Најпрвин не можев да поверувам. Напишав изјава во полицијата. Не повикаа во социјалната служба за деца- Барневарн. Испитувањето траеше цели 6 часа. Бевме само јас и моите деца.
Тие имаат шема за заштита на децата која постои за да би изгледало дека се борат со инцестот. Потоа сфатив дека центарот Барневарн, кој постои во секое село, постои за тоа полесно да пронајдат дете кое проговорило и незадоволна мајка или татко- и тие да се изолираат и казнат.
Од весниците дознав за случај кој на суд едно девојче од 8 години и одредиле да плати трошоци и компензација за насилникот кој го држеле во затвор. Во Норвешка се е превртено наопаку. Таму педофилијата не е престап!
На осми март 2011 година за прв пат ми го земаа детето…
Одземање на детето изгледа вака- Детето не се враќа од градинка или училиште, практично го крадат од вас, едноставно исчезнува!
Го кријат од вас на тајна адреса. Ми рекоа- „Ситуацијата е таква, вие зборувате за насилство врз деца. Тоа не е точно! Вас треба да ве прегледа доктор и да каже дека сте здрави. „Не се бунев. Поликлиниката беше на десет минути со автомобил одтаму…
Соработничка на Барневар ме однесе таму и ми рече-„Ние ќе ви помогнеме, ќе си поиграме со вашите деца“…Сега сфаќам дека тоа не беше според законот. Кога дојдов до поликлиниката, постариот син Саша, тогаш имаше 13 години и ми се јави и ми рече- „Мамо нас не носат во друго семејство“…..Ирина Бергсет со години се обидува да го предупреди христијанскиот свет на монструозноста која е направена врз нејзините но и над
