„Вчера попладне, одев по улица и ја држев жена ми за рака.“„Потоа одеднаш и ја пуштив раката , го земав мобилниот телефон за да го сликам ова. Ме удри по градите и не сакаше да разговара со мене до карјот на денот. Синоќа кога лежевме во кревет ме праша- „Добро, па како можеше?“ Јас и реков- „Па како да не сликам? Не се гледа секој ден како КУЧЕ ВОДИ АВТОМОБИЛ!“„Потоа одеднаш и ја пуштив раката , го земав мобилниот телефон за да го сликам ова. Ме удри по градите и не сакаше да разговара со мене до ка
Пронајдете не на следниве мрежи:
