РУСИТЕ ИСПРАТИЛЕ СТРАТЕШКИ БОМБАРДЕРИ ВО УКРАИНА: ДАЛИ Е ОВА ЗНАК ДЕКА ЈА МЕНУВААТ ТАКТИКАТА И КОЛКУ ТОА ЌЕ ВЛИЈАЕ НА КОНФЛИКТОТ?

Во четвртокот, на 15 септември, во попладневните часови, руската армија изврши уште еден ракетен напад врз цел во Кривји Рих. Ова го објави Олександар Вилкул од тој град на својот телеграмски канал, пренесоа и многу руски медиуми, а фактот за нападот го прикажа и руската телевизија Русија-1.

РУСИТЕ ИСПРАТИЛЕ СТРАТЕШКИ БОМБАРДЕРИ ВО УКРАИНА: ДАЛИ Е ОВА ЗНАК ДЕКА ЈА МЕНУВААТ ТАКТИКАТА И КОЛКУ ТОА ЌЕ ВЛИЈАЕ НА КОНФЛИКТОТ?

Над погодениот објект се издига и густ чад.

Вилкул, на својот канал Телеграм, ги повика локалните жители да се засолнат и извести дека нападот предизвикал сериозна штета на фабриката таму. Според информациите, нема жртви или повредени.

„Криви Рог беше нападнат со ракети. Останете засолнети. Не снимајте ништо и објавувајте на социјалните мрежи“, рече градоначалникот.

Експлозии беа регистрирани и во регионот на Виница и Черкаси. Засега нема детали за овие напади.

Потсетувам дека на 14 септември во вечерните часови руската војска ја нападна браната кај градот Криви Рог на акумулацијата езерото Карачуновски. Тој бил погоден со наведувана ракета, според некои руски аналитичари, истрелана од стратешки бомбардер Ту-95. Тогаш беше оштетена и термоцентралата Криворошка.

Како резултат на овие напади значително се зголеми нивото на водата во реката Ингулец. Уништен е преминот на украинската војска во областа Давидов Брод, а пресечен е мостот Андреевски.

Овде дефинитивно би го додал следново: „По неодамнешните големи воени успеси на украинските сили во регионот Харков, односно крајно срамниот воен пораз на Русија, макар и само на тој ограничен дел од фронтот долг повеќе од 1.000 километри. , забележливо е дека Москва постепено ја менува својата тактика (евентуално стратегија) на своите воени операции и која одлучува да ја нападне клучната украинска цивилна инфраструктура, како што се електрани, водоводи, брани итн. бомбардирањето на СР Југославија во 1999 година, кога клучните инфраструктурни објекти како што се мостовите над Дунав, радио-телевизијата, индустриските постројки, електричните и водоводните системи. Во исто време, познатите зборови од Вашингтон „ќе ве вратиме во каменото доба Со други зборови, Американците точно знаеја дека не е неопходно да се трошат прекумерни воени ресурси и човечки капацитети, ако веќе е можно, за целосно да се парализира непријателската земја. Епилогот е добро познат, како во Ирак.

Русија досега нема спроведено таква стратегија во Украина, за што сведочат зачуваниот клуч и единствениот тунел низ Карпатите (преку кој пристигнува најголемиот дел од воената помош) и железничките мостови на западот на Украина, клучните мостови над реките Днепар. Реката што ги поврзува источните и западните делови на Украина и чиј сообраќај се одвива непречено, вклучувајќи го и транспортот на оружје добиено од Запад до фронтовите во Донбас, но и ситуацијата во Киев, каде јавниот живот е речиси ист како и во кој било друг Европа. главниот град, со преполни ресторани, кафулиња итн.

Сето ова доведе (и сè уште води) до зголемени недоразбирања, па дури и отворени критики во руската јавност и тамошните аналитички кругови, особено по убиството на популарната Дарија Дугина, ќерката на еден од највлијателните руски геополитичари и филозофи, Александар Дугин.

Сакале или не, рускиот претседател Владимир Путин ќе биде принуден да направи, и многу брзо, фундаментална реконфигурација на сегашната руска стратегија за „специјални воени операции“ и „одврзете една рака“ без која Русите сега се во војна бидејќи нивната држава Раководството зборува за некаков вид поткуп за братството и единството на рускиот и украинскиот народ, затоа треба да се грижиме за цивилите и нивната инфраструктура и што ли уште не. Војните не се добиваат на тој начин и Москва би морала да сфати дека кога некој народ ќе добие независност, тешко е да се откаже од неа.

Напротив, да не дојдеше до промена, пред сè, во психолошкиот пристап на рускиот државен врв кон војната што тој ја иницираше – многу е веројатно дека ќе имаа нови и уште понепријатни руски воени порази на украинска територија. се очекуваше. Тие, без никакво сомневање, порано или подоцна ќе доведат до дестабилизација не само на официјалната влада во Русија, туку и на целата земја – многу слично на она што се случи во 90-тите години на минатиот век по распадот на СССР. Во Москва тоа едвај го знаат.

И за крај. Сосема погрешно би било да се верува дека Путин нема да има голема поддршка од руската јавност и тамошните политички кругови за радикализација на воените потези во Украина. Сега, по болниот пораз во Харковската област и шокот што резултираше, тој е веројатно поголем од кога било, а јавноста е максимално обединета, речиси исто како и во Руската патриотска војна (Втората светска војна), со која, на крајот на краиштата, тие сега ја споредуваат онаа во Украина, сфаќајќи ја како егзистенцијална сама по себе – што веројатно е. „Русија во Украина мора и може да оди до целосна победа“ е фразата што доминира деновиве и се повторува бесконечно на сите можни нивоа на руското општество: јавно, медиумско, политичко, културно.

Тие треба да бидат свесни за тоа, особено во Вашингтон. Дали се тие и дали е во САД?

во интерес на ескалација или смирување на ситуацијата – ќе дознаеме многу брзо преку следните потези на двете страни. Деновиве од американската администрација пристигнуваат предупредувања дека победата на украинската армија кај Харков не треба да се смета за пресвртница во војната и дека Русија сè уште има огромна воена сила која не ја лансирала и која може да ја лансира насекаде. во светот. Овие зборови не беа ништо помалку од испратени од Пентагон (началник за комуникациска стратегија Кирби). Зошто го кажаа тоа останува да видиме. Како „оставка“ што би довело до преговори (според мене, помалку веројатна опција) или како мотивација и предупредување за потребата од дополнително интензивирање на борбите и помош на Киев (за мене пореална опција, со оглед на тоа што верувам дека целта на Вашингтон е да ја продолжи војната што е можно подолго) и да ја исцрпи Русија, што сè уште не се случило).

Русија и САД всушност војуваат едни со други во Украина. И овој факт не е тајна за никого, дури и за просечните познавачи на настаните. Следи дека овој конфликт на овој или оној начин ќе мора да го прекинат Москва и Вашингтон – и никој друг!

Пронајдете не на следниве мрежи:©ПУЛС24.МК Вестите на интернет страницата на редакцијата ПУЛС24.МК може да се користат исклучиво за лично информирање. Без писмена дозвола од ПУЛС24.МК или посебен договор, не е дозволено преземање, користење или реемитување на вестите.